پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در متن زیر برای پاسخ به این سوال که آیا می توان مبانی ای را برای کرسی های آزاد اندیشی بر اساس قرآن یافت و آیا این کتاب عزیز می تواند ملاک هایی را در این رابطه ارائه دهد یا نه؛ نخست، تعریفی روشن از کرسی آزاداندیشی بیان شده تا هم بتوان تمایز آن را از کرسی مناظره فهمید و هم مصادیقی را از قرآن که نزدیک به شرایط ذکر شده باشد، دریافت. اصل مقاله را در ادامه متن بخوانید.

طرح بحث از ضرورت آزاد اندیشی به بهمن ماه سال ۸۱ باز می‌گردد. نقطه شروع ماجرا سخنان رهبر انقلاب در دیدار اعضای انجمن اهل قلم بود: «اگر بخواهیم در زمینه گسترش و توسعه واقعىِ فرهنگ و اندیشه و علم حقیقتاً کار کنیم، احتیاج داریم به این‏که از مواهب خدادادى و در درجه اوّل آزاداندیشى استفاده کنیم. آزاداندیشى در جامعه ما یک شعار مظلوم است. تا گفته مى‏شود آزاداندیشى، عدّه‏اى فورى خیال مى‏ کنند که بناست همه بنیان‌هاى اصیل در هم شکسته شود، و آن‌ها چون به آن بنیان‌ها دلبسته‏ اند، مى ‏ترسند. عدّه‏اى دیگر هم تلقّى مى ‏کنند که با آزاداندیشى باید این بنیان‌ها شکسته شود. هر دو گروه به آزاداندیشى که شرطِ لازم براى رشد فرهنگ و علم است - ظلم مى‏ کنند. ما به آزاداندیشى احتیاج داریم.